HIMALA
naririto, nag-iisa, walang patutunghan ang buhay na ito’y walang kahulugan ang araw ay naglaho, walang hanggang ulan ang buhay ‘di sadyang ninais unti-unting lumalayo… tibayan mo ang ‘yong loob buksan ang ‘yong puso pakinggan mo ang langit sayo’y bumubulong kung kailan akala mo’y wala ng pag-asa darating ang liwanag araw ay magliliyab bubulong ang langit sa’yo…